สงสัยจะเริ่มเป็นเอามาก กับการเพ้อเจ้อไปกับกาแฟ
ตอนตัดเปรี้ยว
เช้านี้เดินผ่านร้านกาแฟ เห็นเครื่องทำกาแฟแบบเสียบปลั๊ก รุ่นก็อะไรไม่รู้ รู้เพียงว่าสวยมากตัวเรือนมีสีดำตัดกับมันวาว โจษย์วันนี้คือลองหาวิธีในการชงไอ้เจ้ากาแฟจากลาวให้ถูกปาก โดยตัวมันเองเข้มข้นโดนใจอยู่แล้ว แต่มันเจือด้วยรสเปรี้ยวบ้าง ส่วนตัวไม่ชอบเพราะรู้สึกมันเหมือนกาแฟพร้อมชง
ย่างไปนึกภาพไป ได้สูตรกาแฟชงเอง-เออเอง ด้วยส่วนผสม เมล็ดกาแฟคุ้นชิน 3 ช้อนครึ่งกับกาแฟ"ปากซอง" ตักเมล็ดกาแฟใส่ที่บดมือหมุนตัวคุ้นมือ วันนี้ลองปรับให้มีความหยาบขึ้นอีกเล็กน้อย หลังจากออกแรงแขนซักพักก็ได้ผงกาแฟหยาบรุ่นแรก ยังมองเห็นเศษแกนเมล็ดกาแฟ แบ่งฝักแบ่งฝ่ายชัดอยู่ ให้พิสูจน์ทราบได้ แต่กลิ่นไปหลายทาง ทั้งไม้เก่าไม้ใหม่มากันเต็มไปหมด ชวนปวดหัว
ต้มด้วยวิธีถนัด ด้วยกาเดิมๆ วันนี้ความเร็วในการผลิตดีมาก ราวสามถึงสี่นาที น้ำร้อนก็ดันทะลุชั้นกาแฟออกมา ได้เป็นกาแฟดำสีทึบๆ ดูมีมวลสารมากมาย แสงส่องไม่ทะลุ กลิ่นไม่หอมโดดเด่นเหมือนถูกกักไว้
ของมันร้อนจะจิบเลยก็ไม่ไหว รอสักแพ๊รบบ ขอบอกว่ารสนี้หนาจริงๆ มีเนื้อกาแฟเยอะมากๆ ความขมยังเป็นตัวนำ แน่นอนรสเปรี้ยวมีมาแบบไม่ได้เชิญให้ออกหน้า สังเกตรสที่โคนลิ้นมีมาครบแล้วทั้งเข้มขมเปรี้ยวหวาน เป็นรสที่ไม่สามารถค้นเจอถ้ากินแบบด่วนๆ ต้องทิ้งเวลาให้ลิ้นมีส่วนร่วมก่อนกลืนลงคอ อืม...เริ่มถูกปากคงต้องจำสัดส่วนนี้ไว้ใช้ จนกว่าสารตั้งต้นจะหมดไป
สุดท้าย รสที่ว่ามาก็ทำลายทิ้งด้วย การผสมนมสด กลายเป็นกาแฟนมสด ลาเต้ร้อน เผื่อแผ่คุณภรรยา ได้ฝันดี
ปล. หาใช่ผู้เชี่ยวชาญไม่ เพียงแค่หาสิ่งที่ตัวเองถนัดและชอบ
#TheHobbyist #CoffeeUnplugged
ของมันร้อนจะจิบเลยก็ไม่ไหว รอสักแพ๊รบบ ขอบอกว่ารสนี้หนาจริงๆ มีเนื้อกาแฟเยอะมากๆ ความขมยังเป็นตัวนำ แน่นอนรสเปรี้ยวมีมาแบบไม่ได้เชิญให้ออกหน้า สังเกตรสที่โคนลิ้นมีมาครบแล้วทั้งเข้มขมเปรี้ยวหวาน เป็นรสที่ไม่สามารถค้นเจอถ้ากินแบบด่วนๆ ต้องทิ้งเวลาให้ลิ้นมีส่วนร่วมก่อนกลืนลงคอ อืม...เริ่มถูกปากคงต้องจำสัดส่วนนี้ไว้ใช้ จนกว่าสารตั้งต้นจะหมดไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น