เก็บข้าวเก็บของลงจาก ม่อนคลุย หมอกขาวๆ ยังคงลอยนิ่งรวมตัวกันอย่างหนาแน่นท้าแสงแดดในหุบเขาเบื้องหน้า พวกเรากำลังมุ่งหน้าสู่ที่ทำการ อบต.ท่าสองยาง ยังคงวนเวียนตามแหล่งท่องเที่ยวที่ยังไม่ได้เปิดตัวอีกแห่งหนึ่ง คือ “ถ้ำทีซอแม” ซึ่งอยู่ริมทางหลวง สายแม่เสรียง-แม่สอด ใน อ.ท่าสองยาง จ.ตาก
รถชะลอความเร็วจนจอดนิ่ง เพื่อรอสมาชิกให้มากันพร้อมหน้าพร้อมตา ในบริเวณที่ไม่น่าจะเป็นจุดที่มีความน่าสนใจซ่อนอยู่ จนเกือบจะตัดสินใจนอนรอที่รถซะแล้ว แดดแรงในช่วงก่อนเที่ยงทำให้ต้องหาที่หลบแดดใต้ร่มเงาที่พอจะหาได้ ดอกหญ้าริมทางโอนเอนตามสายลมที่พัดมาตามช่องเขา ทำให้การรอคอยดูสบายตาตามไปด้วย
หลังจากทุกคนเดินทางมาถึงโดยพร้อมเพรียงกัน พี่ดุลกับพี่ดอย เจ้าหน้าที่ อบต.ท่าสองยางก็พาเราข้ามถนน ชะโงกลงไปก็เห็นลำธารสายเล็กๆ ที่อยู่ต่ำลงไปซัก 2-3 เมตร ไหลเลียบไหล่ทางที่เต็มไปด้วยหินก้อน ก่อนโค้งหายไปในเงาไม้ ช่วงแรกๆก็ยังจดๆ จ้องๆ ดูไลน์ ซึ่งสงสัยจะติดมาจากการดูกอล์ฟกูรูมากเกินไป ว่าจะเดินเส้นไหนจะไม่เปียก แต่สุดท้ายก็เดินลงน้ำไปกับผ้าใบคู่เก่งที่สะสมร่องรอยจากหลายสถานการณ์ ทั้งสนุกสนานและน่าหวาดเสียว เดินลุยน้ำตื้นๆ ปริ่มครึ่งหน้าแข้ง โดยหวังว่าจะไม่ลึกไปมากกว่านี้
เพียงก้าวแรกก็สัมผัสได้ถึงความเย็น ช่วยผ่อนคลายความเมื่อยล้าที่ต้องเดินเท้ามาเป็นเวลานาน สายน้ำไหลเอื่อยๆ กับหินกรวดก้อนกลมๆ ขนาดเขื่อง อาจทำให้เพลี่ยงพล้ำลงไปนอนแช่น้ำได้ทุกก้าวย่าง จึงต้องระวังทุกก้าวเดินไม่ให้ลื่นล้มไปพร้อมกับเครื่องไม้เครื่องมือที่ไม่ถูกโรคกับน้ำเป็นอย่างมาก
สายน้ำที่ไหลผ่านเข้าไปในถ้ำระยะไม่น่าจะเกิน 50 เมตร จะเรียกว่าถ้ำก็ไม่เต็มปากเท่าไหร่ เพราะไม่มีลักษณะเป็นโพรงโดยสมบูรณ์ ส่วนที่ควรจะเป็นเพดานถ้ำนั้นยังไม่เชื่อมต่อกัน มีช่องว่างให้ดวงอาทิตย์ยามเที่ยงส่องแสงลอดลงได้ทั้งดวง ลักษณะเป็นช่องเขาที่มีลำห้วยทีซอแมไหลผ่าน ทำให้นึกถึงภาพผนังถ้ำสีแดงของ แกรนด์แคนยอน ในอเมริกา
เพียงแต่ว่า ผนังที่นี่ไม่ได้เป็นสีส้มออกแดง และไม่ได้ถูกลมพัดพาทรายมากัดกร่อนจนเกือบเรียบเนียนเหมือนแกรนด์แคนยอน ผนังของช่องเขานี้มีลวดลายที่เกิดจากตะกอนหินปูนที่สะสมมานานนับร้อยๆ ปี เช่นเดียวกับการเกิดหินงอกหินย้อยภายในถ้ำนั้นเอง และยังคงมีโอกาสที่จะงอกเงยออกมาอย่างต่อเนื่อง เพราะยังห่างไกลจากฝีมือนักท่องเที่ยวมือบอน ที่นี่สามารถเที่ยวได้ตลอดทั้งปีถ้าระดับน้ำไม่สูงและไหลแรงจนเกินไป
การเดินภายในช่องเขานั้นต้องระมัดระวังมากเป็นพิเศษ เพราะมีเศษดินตะกอนอยู่ที่ท้องน้ำจำนวนมาก เวลาก้าวเดินจึงเหมือนมีแรงดึงดูดไม่ให้ก้าวขาได้อย่างเสรี อาจเสียจังหวะขาพลิกจากการเหยียบก้อนหิน ทั้งนี้บางจุดก็ลึกกว่าบริเวณอื่นอยู่บ้าง
ด้วยลักษณะกายภาพที่เหมือนช่องเขา ทำให้อากาศถ่ายเทได้ดีกว่า ปลอดโปร่ง หายใจได้เต็มปอดกว่าหลายๆ ถ้ำ ด้วยแสงที่สามารถส่องลงมาถึงพื้นล่างได้โดยตรง สำหรับผู้ที่รักการถ่ายภาพ ที่นี่เป็นอีกสถานที่หนึ่งที่สามารถถ่ายรูปได้อย่างสนุกสนาน งานนี้ก็ได้นางแบบตัวเล็กๆ อย่างน้องเมย์ มาช่วยโพสต์ท่าสร้างเรื่องราวในภาพให้สมกับเป็นสถานที่ท่องเที่ยวแห่งใหม่ คราวหน้าถ้ามีโอกาสจะแวะมาที่นี่ในช่วงเวลาที่เช้ากว่านี้ ทิศทางของแสงอาจจะดูแปลกตากว่านี้ก็เป็นได้ นับว่าเป็นจุดท่องเที่ยวข้างถนนที่ไม่ธรรมดาอีกจุดหนึ่ง
ถ้ำแห่งนี้ ตั้งอยู่ฝั่งซ้ายริมทางหลวงหมายเลข 105 กม.ที่ 150+500 แต่ยังไม่มีป้ายประชาสัมพันธ์จุดท่องเที่ยวที่ชัดเจน ฉะนั้นต้องสอบถามตำแหน่งที่แน่นอนจากชาวบ้านแถวนั้นหรือสอบถามกับทาง โทร.0857054459 (ดอย), 0892680116 (อดุลย์) โทรสาร 055-577437 หรือที่การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานตาก โทร. 0-5551-4341 -3
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น